A to znaczy że po jeziorze zatoczyliśmy po prostu bardzo duże koło. Po czy wróciliśmy do punktu wyjścia czyli w to samo miejsce. A w zasadzie, po dokładnej analizie byliśmy jeszcze dalej niż przed rozpoczęciem trasy, bo zupełnie z drugiej strony łodzi z wędkarzami na pokładzie koło której staliśmy podczas połowu. Czyli po przeliczeniu, prądu mniej bo kwadrans już snuliśmy się po wodzie na trzecim biegu. Silnik oczywiście napędzany jest prądem jedynego akumulatora jaki posiadaliśmy ze sobą. A do początkowego dystansu trzeba było dołożyć około pięćdziesiąt metrów, może nawet z górką. Tak więc zaczęliśmy zabawę od nowa. Ponieważ w każdym współczesnym telefonie jest aplikacja mapy Google powiedziałem Lolkowi żeby wyjął z bawełniane torby z nadrukiem i odpalił swój telefon i włączył aplikację dzięki której będziemy mogli wrócić. W pierwszej chwili myślałem że to był bardzo dobry pomysł. Z kieszeni koszulki z nadrukiem Lublin wyjął smartfona i uruchomił aplikację. Jednak co chwilę zabierał mi telefon aby to zadzwonić do laski a to puścić jej live-a. Bardzo mnie to wkurzało, bo jak mi znikał ekran z mapą chociaż na chwilę od razu nie widziałem w którą stronę płynąć, a złudne było wrażenie że płynie się prosto po ustawieniu rumpla w jednej pozycji. Miałem wrażenie że co chwila gdzieś skręcałem aby po chwili wrócić na właściwy kurs. Tak więc po kilku ostrych wymianach zdań pomiędzy nami tylko chwilowym podglądzie nawigacji znaleźliśmy się znów w okolicy łodzi ze znajomymi wędkarzami. Z torby bawełnianej z nadrukiem wyjąłem własną komórkę i uruchomiłem inną aplikację. Locus, przeznaczony jest dla grzybiarzy, poprowadził nas na teren przystani wędkarskiej z której wypłynęliśmy tego dnia, ale kilka godzin wcześniej. Kiedy jeszcze było widno. Oczywiście podróż trwała jeszcze prawie pół godziny a silnik nie chciał już kręcić śrubą na trzecim biegu. Zmuszony byłem zmniejszyć bieg na drugi aby utrzymać jakikolwiek wektor przemieszczania łodzi. Dla Lolka ważniejsze było zadzwonienie do laski i nagrywanie sytuacji która nas zastała na wodzie, niż powrót do brzegu. A sytuacja stawała się naprawdę poważna. Gdyby nie to że czułem się za niego odpowiedzialny pewnie zostawił bym go na noc nad tym jeziorem. Po dopłynięciu zaczęliśmy pakować wszystko do samochodu. W zasadzie ja zacząłem. Bo Lolek znów zajął się swoją komórką i znów zaczął w gęstej mgle kręcić kolejny filmik. Nie czuł w ogóle że jego zachowanie nie jest w porządku. Iże zwalając na mnie wszystkie czynności związane z zabezpieczeniem sprzętu utwierdza mnie w przekonaniu że już nawet prośby jego taty nie pomogą abym zabrał go gdzieś w przyszłości. Można powiedzieć że mnie w sumie potraktował jako szofera, tragarza i skippera. Od gęstej mgły która zaczęła opadać torby papierowe z nadrukiem zupełnie rozmokły, i zrobiły się miękkie i maziste. Sam pozbierałem wszystkie akcesoria i przeniosłem je do samochodu. Lolka zajętego głaskaniem jakiegoś kota który właśnie się przyplątał i darł mordę domagając się kolejnych od niego pieszczot nawet nie prosiłem o pomoc bo nie chciałem się denerwować. Wiedziałem jaki będzie efekt a nie chciałem m pokazać że mi zależy na tym żeby mi pomagał. Przecież już wcześniej podjąłem decyzję o tym że więcej nigdzie z nim nie jeżdżę, można nawet powiedzieć że w tej sprawie klamka zapadła. Tak więc po zapakowaniu łodzi pneumatycznej na dach auta i zamocowaniu jej pasami mogliśmy już wracać do domu. Nasze koszulki bawełniane z nadrukiem pomimo że teraz osłonięte przez bluzy z nadrukiem były przemoczone od opadającej mgły. Dobrze że w drodze powrotnej ogrzewane wygodne fotele zaawansowanego technologicznie audi podgrzewały nam plecy. Być może dzięki temu nie przeziębiliśmy się, lub nie rozchorowaliśmy. Po dojechaniu na miejsce Lolek zebrał swój asortyment wędkarski do Torby bawełnianej z nadrukiem i oddalił się w stronę domu Ja natomiast mogłem już spokojnie samodzielnie przenieść moją wędkarską łódź do garażu w którym ją na co dzień trzymam. Oczywiście wywlokłem też a samochodu wędki i wszystkie inne akcesoria.
adres strony: etorby.eu
użyte tagi i słowa kluczowe: